LANDENFICHE INDIA

SOCIO-ECONOMISCHE ACHTERGROND

Snel groeiende economie

India is, als lid van de leidende economische BRICS-groep, één van de snelgroeiende economieën in de wereld, met een jaarlijkse groei van 8 tot 10 %. Het middeninkomensland is bovendien ook lid van de G20 en G5. Als zevende grootste economie ter wereld spreekt het voor zich dat India een enorm belangrijke schakel is binnen de wereldeconomie. De nationale munt van India is de roepie.

De snelle economische groei is voornamelijk te verklaren door de sterke groei van een consumerende middenklasse, de grote beschikbaarheid van zowel goed opgeleide als minder geschoolde arbeidskrachten en belangrijke buitenlandse investeringen.

Beroepen en tewerkstelling

Meer dan de helft van de bevolking (59%) is tewerkgesteld in landbouw, bosbouw of visserij. Ruim 20% werkt in de industriële sector. Deze sector draagt bijna 27% bij aan het BBP, en omvat onder meer de textielsector, mijnbouw, ijzer en staal, toerisme, etc. De dienstensector draagt voor bijna 59% bij aan het BBP en biedt tewerkstelling voor 20% van de bevolking. Vooral de IT-industrie als deel van de dienstensector is zeer gekend.  De Indiase dienstensector heeft een grote voorsprong op andere economieën omwille van de lage loonkosten en hoog opgeleide werknemers met een uitstekende kennis van het Engels.

Socio-economische ongelijkheid

De Indiase economie is ook niet immuun geweest voor de wereldwijde financiële crisis van de afgelopen jaren. De regering heeft het initiatief genomen om een belangrijk deel van het beleid te herzien om de economie te stimuleren.

Ondanks de snelle economische groei, bekleedt India een ontnuchterende 129ste plaats van de 188 landen in de Human Development Index en telt het land meer dan 900 miljoen armen en 288 miljoen mensen in extreme armoede.

Hoewel het aantal armen in India licht naar beneden is gegaan de laatste 5 jaar, is er heel weinig om te vieren, aangezien de inkomenstoename bij de armere bevolking een stuk lager ligt dan de jaarlijkse inflatie en de jaarlijkse groei van de economie. Een groot deel van de arme bevolking wordt met andere woorden nog steeds armer, wat in fel contrast staat met de algemene positieve evolutie van de Indiase economie.

Doorheen de laatste jaren heeft de regering echter verschillende initiatieven ondernomen om gelijke toegang voor iedereen te garanderen voor educatie, talentontwikkeling, gezondheids- en sociale bescherming.

De toenemende armoede wordt ook steeds zichtbaarder in India met daklozen, bedelaars en kindarbeiders in het straatbeeld van de welvarende grootsteden als gevolg. Volgens cijfers van de Verenigde Naties leven ongeveer 93 miljoen mensen in India in sloppenwijken. In de hoofdstad New Delhi is dat de helft van de bevolking. In Mumbai (19 miljoen inwoners) wonen ongeveer 9 miljoen mensen in krottenwijken. Tien jaar geleden lag dat aantal nog 30% lager.

LINKS & ARTIKELS

» Why India’s Farming System Is Failing (Vice, 2022)

» Economisch landenrapport India (NL) Analyse van de economische situatie in India tot en met 2016.

» Groei India leidt te weinig tot sociale vooruitgang (DeWereldMorgen, 2015) Achtergrondartikel uit 2015 over de socio-economische realiteit in India.

» China en India verminderen extreme armoede (MO*, 2019)

» India flirts with a UBI (The Economist, 2017)

» Economische liberalisering in India 1990-2003 (MO*,2003)  Achtergrondartikel over de globaliserings- en liberaliseringsgolf in India in de periode tussen 1990 en 2003.

GENDER EN SEKSUALITEIT

Verschillen tussen mannen en vrouwen zijn diepgeworteld in India. Het land staat in de Global Gender Gap Index 2020 slechts op plaats 112 van 144 landen en doet daarmee beduidend slechter dan buurland Bangladesh. Het Global Gender Gap rapport onderzoekt genderongelijkheid op vlak van (reproductieve) gezondheid, educatie, politieke participatie (empowerment) en economische betrokkenheid. Op al deze vlakken scoort India bijzonder slecht.

India behoort daarbij met een troostende negende plaats tot de top tien beste landen die het meeste vooruitgang boekten op vlak van gendergelijkheid, dit in vergelijking met de voorgaande Global Gender Gap Index. Deze score heeft India vooral te danken aan de hoge ranking op vlak van politieke participatie.  Hierbij scoort India vooral goed op vlak van ‘women in ministerial posistions’ en ‘years with female head of state’. Desalniettemin is slechts 12,2 procent van de parlementsleden vrouw (2018), waardoor het cijfer van politieke participatie met een korrel zout kan genomen worden.

Voor de meeste Indiase vrouwen blijft gendergelijkheid in de politiek, economie, het onderwijs of de gezondheidszorg een verre droom. Slechts 24 procent van de vrouwen in India heeft een lager onderwijsopleiding genoten (2019). Discriminatie en ongewenst beleid staan voorlopig nog in de weg om gender hoger op de agenda in India te plaatsen.

Eén van de belangrijkste wetsvoorstellen voor verandering is de Women’s Reservation Bill, die gelanceerd werd in 1996. Het voorstel om 33 procent van de parlementszetels voor te behouden aan vrouwen, werd in 2010 goedgekeurd door het Lagerhuis, maar wordt tot op vandaag nog steeds geblokkeerd door het Hogerhuis.

Ook binnen de Indiase economie, is er een enorm verschil tussen vrouwen en mannen. Vrouwen profiteren beduidend minder van de snelle economische groei en vinden veel moeilijker een goede job. Bovendien ligt het gemiddelde dagloon van een mannelijke werkkracht 2,5 keer hoger dan dat van zijn vrouwelijke collega. Volgens een rapport van het McKinsey Global Institute, getiteld The Power of Parity: Advancing Women’s Equality in India (2015), kan gendergelijkheid op de werkvloer tegen 2025 bijna 2,8 biljoen euro voor het Indiase bbp opleveren.

Meer dan 68 procent van de Indiase vrouwen zijn slachtoffer van huiselijk geweld. Daarnaast heeft India te maken met een steile opmars van het aantal verkrachtingen, tot zestig per dag. Elke 21 minuten wordt een vrouw verkracht in India. Deskundigen wijten de tendens aan de plattelandsvlucht, het internet en de veranderende waarden in het land.

Homoseksualiteit was in India voor 158 jaar verboden. In 2018 zette de hoogste rechtbank in India een streep door de strafbaarheid van homoseksuele contacten. Daarop stond krachtens een anderhalve eeuw oude wet een gevangenisstraf tot tien jaar op. Toch staat nog steeds een groot deel van de bevolking hier erg negatief tegenover. Daarbij zijn heel wat personen uit de LGBTQI+ gemeenschap het slachtoffer van discriminatie, pesterijen en bedreigingen. Indiase jongerenorganisaties laten echter hun stem steeds luider horen, met de eerste Gay Pride in 2008 in grootsteden Kolkata en Bangalore als kroon op de schepping. Er worden heel wat nieuwe organisaties opgericht om de rechten van de LGBTQI+ gemeenschap te verdedigen.

LINKS

»Artikelen over gendergelijkheid in India (NL/ENG)

• Indiase vrouwen kunnen alleen dromen van gendergelijkheid (MO*, 2016)
• Examples of gender progress in Bangladesh and India (WEForum, 2015)
• India’s radicale dochters: ‘We moeten onze hindoeïstische waarden beschermen’ (MO*, 2021)
• Sterilisatie is vaak geen keuze in India (MO*, 2016)
• India geeft vrouwen 26 weken ouderschapsverlof (MO*, 2016)

» Link tussen vrouwenrechten en de klimaatdoelstellingen (ENG)

• Why gender justice is crucial for achieving India’s climate targets (Observer Research Foundation, 2016)

» Afschaffing homogenezing

• Indiase rechter verbiedt homogenezing: ‘Onwetendheid rechtvaardigt discriminatie niet’ (MO*, 2021)

ONDERWIJS

India heeft de afgelopen jaren een uitgebreid onderwijssysteem opgezet. De overheid levert enorme inspanningen om de grondwetbepalingen in verband met het onderwijs na te leven. Daarin staat dat vanaf 1960 alle kinderen tussen 6 en 14 jaar verplicht onderwijs volgen dat volledig gratis is. Dankzij verschillende overheidsprogramma’s gaat tegenwoordig meer dan 96% van alle Indiase kinderen van deze leeftijdscategorie naar school. De doelstelling is vandaag dus nog steeds niet volledig gerealiseerd, maar de vooruitgang kan toch zeer succesvol genoemd worden. Bovendien kwam de regering in 2010 haar belofte na door alle kinderen tussen 6 en 14 jaar, ongeacht hun sociale status, geslacht of inkomensniveau, volledig gratis naar school te laten gaan. Ook privéscholen werden verplicht om een kwart van de plaatsen vrij te houden voor kinderen van lagere afkomst. Ondanks het gratis onderwijs, hebben vele mensen het moeilijk om de kosten van het schooluniform en de boeken te dragen. De regering staat ook nog voor heel wat andere uitdagingen, zoals het groot aantal voortijdige schoolverlaters en het lage leerniveau. Daarnaast is de schoolinfrastructuur niet overal ideaal en is er een gebrek aan goedopgeleide leerkrachten. Tenslotte stuiten de inspanningen van de regering vaak op verzet in conservatieve gebieden, waar ouders hun dochters niet graag naar school sturen.

GEZONDHEIDSZORG

De Indiase gezondheidszorg hinkt enorm achterop en de toestand is op bepaalde vlakken zelfs dramatisch. India bekleedt de 129^ste plaats van 188 landen op vlak van gezondheidsindicatoren (2020). Het land spendeert amper 1 procent van het BBP aan gezondheid, waardoor de gezondheidszorg vooral in handen van private verzekeraars valt. Door een gebrek aan regulering is ook daar de kwaliteit slecht en is er veel corruptie. Medische hulpverlening blijft op die manier vaak onbetaalbaar voor de gemiddelde Indiër.

Vooral op het vlak van kindersterfte en gezondheid van de moeder blijft de Indiase volksgezondheid ver achter. Vier op de honderd kinderen sterft in India voor de vijfde verjaardag, Kindersterfte is vaak een gevolg van een gebrek aan basale gezondheidszorg. Een groot deel van de sterfte is te wijten aan ondervoeding van moeders en kinderen, maar ook longontsteking, prematuriteit, diarree, infecties en complicaties bij de geboorte behoren tot de belangrijkste oorzaken. De meeste kinderen sterven thuis zonder medische hulp. Er is bovendien niet alleen een enorme overlevingskloof tussen arm en rijk, maar evenzeer tussen jongens en meisjes. Jongens zijn in de Indiase samenleving immers belangrijker dan meisjes, waardoor er voor hen meer behandel- en vaccinatiecentra zijn.

Naast kindersterfte, scoort India ook heel slecht op bestrijding van malaria, TBC en aids. Ook de hygiëne laat heel vaak te wensen over in het hele land. Een groot deel van alle stadsbewoners woont in sloppenwijken waar geen schoon water en sanitair is. In deze wijken bestaat ook veel ondervoeding.

De roep om grotere publieke investeringen in de basisgezondheidszorg is daarom groot. De Wereldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties (WHO) heeft een stappenplan voorgesteld aan de Indiase regering om gezondheidszorg bovenaan de politieke agenda te plaatsen. De WHO benadrukt vooral de nood aan degelijke infrastructuur, opgeleid personeel en snelle interventies bij medische noodsituaties. Aangezien slechts 4 procent van alle artsen in India in openbare centra op het platteland werken, wordt speciale aandacht gevraagd voor de rurale gebieden.

LINKS

» Artikels over de gezondheidssector in India (NL/ENG)

• Nederland kan ook wat leren van Indiase gezondheidszorg (India Connected, 2015)
• “Gezondheidssituatie in India is tikkende tijdbom” (Inter Press Service, 2015)
• Het dichten van de gezondheidskloof: een succesverhaal uit India (MO*, 2020)
• India kampt met ernstige ziektegolf extreem vervuilde lucht (MO*, 2019)
• The final frontier (The Economist, 2014)

CULTUUR

India is een van de dichtstbevolkte landen ter wereld en is na China het land met de meeste inwoners ter wereld (1,1 miljard mensen). Door de grootte van het land spreekt het voor zich dat er grote verschillen zijn tussen de cultuur in verschillende delen van India. De rijke Indiase cultuur is een mengeling van verscheidene golven van immigraties, die voornamelijk het noorden van het land beïnvloed hebben, maar heeft tegelijkertijd een heel eigen karakter. In het overwegend hindoeïstische India zijn bijvoorbeeld veel islamitische bouwwerken te bezichtigen, o.a. uit de tijd van het Mogolrijk.

Talen

Volgens de grondwet zijn er vijftien officiële (regionale) talen in India, maar in werkelijkheid zijn er meer dan honderden andere talen en dialecten. Veel deelstaten zijn immers gevormd langs taalgrenzen. De eerste officiële nationale taal in India is Hindi, maar slechts 30% van de totale bevolking spreekt en verstaat Hindi. De taal wordt vooral in het noorden gesproken. Engels kreeg de status van semiofficiële taal. In het parlement en in het zakenleven wordt Engels gesproken. Iedere Indiër die hogerop wil geraken, kan dus niet om het Engels heen.

Geloof en levensbeschouwing

India is de geboorteplaats van verscheidene grote religies, zoals het hindoeïsme, boeddhisme en het sikhisme. Ook de islam had een belangrijke invloed op de Indiase geschiedenis. Vandaag is ruim 80% van de Indiërs hindoe, iets meer dan 10% is moslim (soennisme), 2% christen, 2% sikh, 1% boeddhistisch en 0.5% jainistisch.

Binnen het hindoeïsme is de kringloop van geboorte, leven, sterven en wedergeboorte dé grondgedachte van het geloof (sansara). Het Karma bepaalt of je in het volgend leven in een hogere of lagere maatschappelijke positie terecht komt. Het ultieme doel is de bevrijding uit deze kringloop van wedergeboorten. Er zijn verschillende goden die men kan vereren, maar de drie hoofdgoden zijn Brahma, Vishnu en Shiva. Daarnaast bestaan er incarnaties van de goden, zoals bijvoorbeeld Krishna.

Kastenstelstel

Taal, religie en het kastensysteem vormen een belangrijke basis voor het bepalen van iemands positie in de maatschappij in India. Het kastenstelsel heeft zijn wortels in het hindoeïsme. Er zijn vier kasten of maatschappelijke lagen. De hoogste is de kaste van de Brahmanen (priesters), daarna komen de Kshatriya’s (edelen en soldaten), vervolgens de Vaishya’s (kooplieden) en ten slotte Sudra’s (dienaren).

De laagste sociale laag wordt gevormd door de paria’s of onaanraakbaren, die niet tot het kastenstelsel behoren. Ze worden daarom ook wel kastelozen genoemd. Zij doen het smerigste werk en elk lichamelijk contact met iemand uit een andere kaste is taboe. Officieel is het kastenstelsel in India afgeschaft, maar in de praktijk is het nog steeds van toepassing.

Keuken

De verschillende godsdiensten in India hebben een grote invloed op de Indiase keuken. De koe is volgens het hindoeïsme een heilig dier en daarom zullen hindoes geen rundvlees eten. Veel hindoes zijn vegetariër, waardoor de vegetarische keuken in India een hoge vlucht genomen heeft. De moslims zullen daarentegen geen varkensvlees eten omdat zij een varken als onrein beschouwen. Wanneer er toch vleesgerechten geserveerd worden in India, is dit meestal met geiten-, schapenvlees of kip. Er wordt veel gebruik gemaakt van verschillende soorten rijst, granen, aardappelen, groenten en specerijen en verse kruiden die tot garam massala’s (aromatische mengsels) gemalen worden. Curry’s, naan, panier en tandoori (gerechten bereid in een klei-oven) met rijst of met vers brood zijn bekende Indiase gerechten. De Indiase keuken behoort tot de meest kleurrijke, smaakrijke (lees ook pikant!) en karaktervolle ter wereld. Traditioneel eet men in India met de rechterhand. De linkerhand raakt het eten nooit aan en wordt als onrein beschouwd.

India’s nationale drank is thee, beter bekend als ”Chai”. Het drinken van Chai is in India als het ware een dagelijks ritueel.

Muziek

De twee belangrijkste klassieke muziektradities zijn de Carnatische muziek uit Zuid-India en de Hindoestaanse muziek uit Noord-India. Deze laatste heeft veel mosliminvloeden ondergaan. Een aantal muziekinstrumenten uit India, zoals de sitar en de tabla, zijn wereldwijd bekend. Bharata Natyam, Odissi, Kuchipudi, Kathak en Kathakali zijn traditionele dansvormen in India.

Sport

Hockey en cricket zijn de nationale sporten van India. Deze sporten werden geïntroduceerd tijdens de koloniale tijd. Cricket is zo populair dat het gezien wordt als één van de snelst groeiende industrieën in India. Tennis, badminton en in minder mate voetbal zijn eveneens populair. Het land heeft ook enkele schaakgrootmeesters en dat is geen wonder want het schaakspel zou zijn ontstaan in India.

Film

Cinema is enorm populair in India en het land beschikt over de grootste filmindustrie ter wereld. Bollywood geniet al decennia enorme bekendheid buiten India. De naam Bollywood is afgeleid van het Amerikaanse Hollywood, waarbij de B staat voor Bombay als het kloppende hart van de Indiase filmwereld. In veel landen, van Marokko tot Thailand en van Indonesië tot Rusland, is Bollywood zelfs populairder dan Hollywood. De laatste jaren begint de interesse voor Bollywood ook in de VS toe te nemen. Steeds meer Indiase acteurs maken uitstapjes naar Hollywoodfilms, zoals Aishwarya Rai, Gulshan Grover en Om Puri. De Indiase film is meestal een musical met een voorspelbaar scenario en een duidelijk onderscheid tussen goed en kwaad.

LINKS

» Landenfiche met uitgebreide uitleg over de verschillende religies (NL)

» Het Engels in India en het Indiaas Engels (NL)

» De Indiase keuken: kleurrijk en pikant (NL)

GEOGRAFIE

India ligt in Zuid-Azië op het Indisch subcontinent. Het land is met een oppervlakte van ongeveer 3,3 miljoen km² het zevende grootste land ter wereld.

India is voor het grootste deel een schiereiland, met eveneens de eilandengroepen Lakshadweep, de Andamanen en Nicobaren die ook tot het land behoren.
Momenteel vindt er een territoriaal conflict plaats in het uiterste noorden van India, waar India, Pakistan (en China) vechten voor de controle over de staat Jammu en Kasjmir. (Lees er meer over in dit artikel van MO* (2019) en dit van 2017)

India kan je in drie hoofdgebieden verdelen. De Himalaya (Sanskriet: land van de sneeuw) beheerst het noorden van het land en is ‘s werelds hoogste bergketen. De hoogste toppen van India zijn de Kanchenjunga (8.595m) en de Nanda Devi (7.816m). Enkel de westelijke en oostelijke uiteinden van de bergketen vallen binnen de Indiase grenzen.
Ten zuiden van de Himalaya ligt de grote noordelijke laagvlakte met grote (gletsjer)rivieren zoals de Ganges, de Brahmaputra en de Indus. In het noordwesten, in de deelstaat Rajasthan, ligt de droge Tharwoestijn (Great Indian Desert).
Het derde hoofdgebied van India is het zuiderse schiereiland dat bestaat uit een groot plateau. Dit landschap is zeer afwisselend met droge en kale streken, bosrijke heuvels en tropische vegetatie.

India heeft ruim 1,2 miljard inwoners en is na China het land met het grootste bevolkingsaantal ter wereld. In het land woont een groot aantal verschillende etnische groepen. Op grond van taal en etnische afkomst zijn de deelstaten van India samengesteld. De grotere etnische groepen hebben hun eigen deelstaat.

LINKS

» Maps of the World: India (EN)

Website met allerhande interessante kaarten van India

LEES- EN KIJKTIPS

Kijk natuurlijk eerst naar UCOS’ eigen library voor lees- en kijktips!

DOCUMENTAIRES

India’s Trans Community Is Fighting for the Right to Work (Vice, 2021)

Vice bracht in 2021 een rapportage uit over transpersonen in India en hun gevecht om werk te vinden. De docu gaat over de gevallen status van transpersonen binnen de Indische maatschappij (van spirituele gidsen tot het leven in de marge) maar ook over de juridische bescherming die er ondertussen bestaat. Het centrale thema is de moeilijkheid om werk te vinden als transpersoon, voornamelijk door sociaal stigma en een lage opleiding omdat ze het ouderlijk huis op jonge leeftijd al verlaten.

Bekijk de hele docu van Vice hier.

Gender Segregation in Rural India (Vice, 2021)

Jongens en ongetrouwde mannen worden gescheiden van huishoudens opgevoed in het rurale India. Welk effect heeft dit op hen en op de maatschappij rondom hen? Deze docu van Vice bezoekt de huizen waarin mannelijke vrijgezellen groot worden.

Bekijk de hele docu van Vice hier.

Life as an “Untouchable” in India (Vice, 2020)

Documentaire over hoe meisjes uit de zng. laagste kaste in India systematisch het slachtoffer zijn van (seksueel) geweld en moord. Niet alleen worden ze uitgebuit, mishandeld en gemarteld door de hogere kasten, ook politie en gerecht laten het na om hen bescherming te bieden of recht te laten geschieden voor hun nabestaanden.

Bekijk de docu van Vice hier.

FILMS

‘My Name is Khan’ – Karan Johar (2010)

My Name is Khan is een Indische film waarin het zogenaamde gouden paar van Bollywood, Shah Rukh Khan en Kajol, de hoofdrollen opnemen. De film werd zowel in India als in het buitenland een groot commercieel succes.

Het verhaal focust op Rizwan Khan, die opgroeit in een Indische moslimfamilie en door zijn autisme een bijzondere aandacht krijgt van zijn moeder. Zijn broer Zakir is hierdoor regelmatig jaloers en besluit carrière te maken in de Verenigde Staten. Wanneer hun moeder sterft, ziet Zakir echter geen andere mogelijkheid dan zijn autistische broer op te nemen in zijn gezin. Eens in de VS ontmoet Rizwan een hindoeïstische vrouw genaamd Mandira op wie hij op slag verliefd wordt. Hij slaagt erin haar hart te veroveren, mede door zijn goede verstandhouding met haar zoontje uit een vorig huwelijk, en niet veel later trouwen ze. Hun gelukkige gezinsleven wordt echter abrupt verstoord na de aanslagen van 9/11.

Recensies

“Wat begint als een lichtvoetige feelgoodfilm, ontwikkelt zich al snel tot een drama van een man op zoek naar erkenning en mededogen. De film speelt sterk in op de gevolgen van 9/11 voor de moslimbevolking in de Verenigde Staten, die te maken kregen met een verhoogd wantrouwen en soms zelfs vijandigheid van een deel van hun landgenoten. Toch kon ook een zeemzoet einde niet ontbreken, een traditie die zowel in Bolly- als in Hollywood graag in ere wordt gehouden. Een realistisch drama moet je dus niet verwachten en ook de kritische aanklacht tegenover de toenemende islamfobie in de VS gaat hierdoor een beetje verloren.” **

“‘Bolly-en Hollywood’ leggen de handen in elkaar. Geen typische zang-en dansscènes wat bijna vanzelfsprekend lijkt te zijn voor de Indiase filmcultuur. Met de bekende woorden ‘My name is Khan and I am not a terrorist’ doorkruist het hoofdpersonage, wie tevens lijdt aan het syndroom van Asperger,  Amerika met als doel voormalig president Obama te bereiken. My Name Is Khan blijkt een stuk minder ‘kitscherig’, maar laat ons toch meeslepen in een sentimenteel tafereel van romance en drama. De verschillende religies en achtergronden van de hoofdpersonages weerspiegelen het diverse, kleurrijke India, dit binnen een Amerikaanse context.  Een meeslepend en inspirerend verhaal, waarbij de hoofdpersonages geconfronteerd worden met een wereld steeds grimmiger en intoleranter, daar waar het ook hoop creëert voor een betere wereld van morgen.” ****

Slumdog Millionaire

Recensies

““Who wants to be a millionaire?” Een kijkcijferkanon wereldwijd. In Slumdog Millionaire speelt de jonge Jamal dit spel aardig goed. Hij lijkt veel verder te geraken dan andere kandidaten door zijn levenservaring in Mumbai. Via flashbacks uit Jamal’s leven komen we te weten waarom deze jonge knaap de vragen vlot kan beantwoorden. Daarenboven zien we de ontwikkeling van de stad Mumbai over een tijdspanne van twintig jaar door de ogen van Jamal, dat tevens het mainstream opgesmukte Bollywood gehalte achterwege laat. Schrijnende beelden van kinderhandel en prostitutie tonen de donkere zijde van wat in Mumbai leeft, wat echter enorm uitvergroot wordt. De film lijkt India te portretteren als een hellehol, een ware ‘pornography of poverty’. Generaliseringen over wat India is, lijken heel wat waarheden achterwege te laten. India bruist, zoekt constant naar vernieuwing en is veel meer dan wat Slumdog Millionaire toont.” ***

‘Swades (We, The People)’ – Ashutosh Gowariker

Recensies

“Hoofdrolspeler Mohan Bhargava, NASA medewerker, blijkt zijn land te missen en keert terug om oude bekenden op te zoeken. Wanneer hij echter geconfronteerd wordt met allerhande rurale problemen, wil hij met zijn kennis elektriciteit introduceren in het dorpje Charanpur. Swades toont aan dat er geen enkelvoudige oplossing bestaat voor rurale problemen in India en er nood is aan collectieve inspanning. De muziek neemt je mee naar een typisch Indiaas tafereel. Het laat je kennis maken met ruraal India en de Indiase filmcultuur.” ****

BOEKEN

‘The God of Small Things’ – Arundhati Roy

Roy lanceerde haar debuut “The God of Small Things” in 2004. Het plot draait rond een tweeling Rahel en Estha, wat zich grotendeels afspeelt in het Zuid-Indiase Kerala. Het vertelt het verhaal van twee opgroeiende kinderen in een welvarend Indiaas gezin. Door een dramatische gebeurtenis komt hun leven in een stroomversnelling terecht, en verliezen zij elkaar uiteindelijk voor jaren uit het oog.

Recensie

“Naast de persoonlijke verhalen van de hoofdpersonages, kaart Roy maatschappelijke kwesties aan zoals het kastensysteem en taboeonderwerpen rond seksualiteit.  Ze komt verrassend uit de hoek door haar gepassioneerd taalgebruik, en neemt ons mee naar een andere wereld. Een must voor wie meer te weten wil komen over India, dit binnen een hartverscheurend fictief kader.” ****

VEILIGHEID IN INDIA

Ondanks de slechte reputatie inzake veiligheid (vooral voor vrouwen) die India de laatste jaren heeft opgebouwd, is het in principe een veilig land om te reizen. Slechts voor een zeer klein deel van India geldt er een negatief reisadvies. Laat je dus niet afschrikken door dit hoofdstuk!

De kleine criminaliteit concentreert zich voornamelijk in de drukke grote steden en toeristische gebieden. Veel zakkenrollers en oplichtersbendes zijn er actief, waarbij slachtoffers van berovingen soms worden gedrogeerd. Wees alert, gebruik je gezond verstand en wees niet te goedgelovig. Enkele tips zijn:

• Laat waardevolle spullen en reisdocumenten achter in het hotel (bij voorkeur hotelkluis). Draag geen waardevolle voorwerpen in het openbaar
• Neem steeds een kopie van jouw identiteitsdocumenten mee
• Hou in de nachttreinen jouw persoonlijke spullen dichtbij
• Vermijd donkere steegjes, criminele buurten en beruchte sloppenwijken, zeker wanneer je alleen op stap bent
• Let op met drugsgebruik
• Bied nooit weerstand in geval van een overval
• Pas op voor zogenaamde ‘scams’: reisbureaus met prachtige verblijven tegen een spotgoedkope prijs. Check altijd van tevoren hotelbeoordelingen op het internet
• Neem steeds de plaatselijke noodnummers mee op zak. De alarmnummers van de brandweer, politie en ambulance in India zijn respectievelijk: 101, 100 en 102. Of installeer de applicatie ‘SOS op reis’, met alle noodnummers in elk land, op je smartphone.